Singel 351 (3)

Singel 351

III

Punkt 1. Ruda.

- Jesteś ruda, niesympatyczna, niemiła, wredna – ironiczny, prześmiewczym, cyniczny, sarkastyczny… cały Dawid. I jeszcze wyszedł z salony, jakby co najmniej był Markiem Darcy’m. Niedoczekanie gówniarzu. Jakbym Ci…. To, ech.  

            Kręci mi się w głowie i wciąż nie mogę spać. Ta cisza jest nie do zniesienia. W głowie kaskada niepotrzebnych i banalnych słów. Osiągam stan niepohamowanej apatii i „wszystko mi jedno”… Obojętność na to, co dzieje się dookoła i na to, co buzuje w moim wnętrzu… niczym emocjonalny tajfun niszczy moje wnętrzności, rozpala do czerwoności i przeżuwa, tarmosi, mieli… rozczłonkowuje moje ciało. Jakiś nieokreślony byt wlazł do wnętrza mojej duszy i zaczął zadawać egzystencjalne pytania. Pytania, których nie rozumiem… Stopień psychozy… 7 na 10. Fuck!

- Cześć – Schody na Singlu są tak wąskie, że nie ma możliwości przemknąć niezauważonym. - Cześć – Odpowiadam szybko i bez zbędnych grzeczności, ukłonów i uścisków ręki.

- Co słychać ciekawego? – Dawid zastawia mi drogę.

- Ciekawego??? Nic! – Nawet na niego nie patrzę. Niech sobie idzie smarkacz jeden w pizdu.

- Rozmowna to Ty nie jesteś dzisiaj.

- Fakt. No cóż, pozostaje mi tylko pokornie opuścić moją rudą i wredną głowę, rozedrzeć szaty na piersiach i pierdyknąć się w pierś, aby w akcie sadomasochistycznych perwersji upajać się swą niemiłą i niesympatyczną fizycznością – Szybkie wyminięcie przeciwnika i zabunkrowanie się w pokoju… ech… - Możesz tak nie napierdalać – mówię do swojego zdradzieckiego i niewiernego serca – Możesz z łaski swojej przestać?! Stopień psychozy… 10 na 10. Jesus Christ! Nie ma takiej możliwości. 

Punk 2. Basen i…

Nareszcie robię coś, co lubię. Woda, chlor, 80 długości. Hmmm. Co jest?! Cudowny dzień zamienia się w koszmar! Dzieci, bachory, smarkacze! Wszędzie. Z prawej, z lewej, nad głową, pod wodą. Nie można tak robić – trzeba zachować jakieś pozory normalności… Cywilizacja chyli się ku upadkowi… Jak można się tak bezmyślnie rozmnażać?! Czy „człowieki” nie odkryli jeszcze błogosławionych korzyści antykoncepcji?! Znaleźć miejsce, gdzie nie ma małych, wrzeszczących niziołków! Pływać, pływać, pływać…

Powrót do domu, prysznic, gorąca herbata i spać. Salon na Singlu zapełnia się. Pokonać drogę z punktu A do B… mistrzostwo świata w biegach z przeszkodami. Czuję na sobie czyjś wzrok. Niemiłe uczucie. Cień podąża za mną. Jak w filmach Burtona, coś wypełza z podłogi, by w zielonej mazi smarków i glutów zaatakować Twe niewinne ciało…Czy jakoś tak?!

- Cześć. Ty jesteś Ania?! Dawid mi dużo opowiadał o Tobie. Niematerialna postać zaczyna przypominać kształtem mężczyznę. Rozumiem wypowiadane przez niego, poszczególne słowa, nie mniej jednak czuję się trochę poza czasem. Chęć pocałowania mnie w rękę. O kurde! Myśl pierwsza: Lęk. Myśl druga: On mnie dotknął. Myśl trzecia: Na Singlu całują w rękę?! Rozglądam się… Pomyliłam mieszkania! Albo to jest sen, albo coś się komuś pokiełbasiło w deklu. Myśl kolejna: Podstęp. Bezinteresowność nie istnieje! I dalej: Przy pierwszej nadarzającej się okazji unik w prawo i do pokoju.

- Mówił, że taka fajna dziewczyna się wprowadziła. Inteligentna, oczytana, zabawna. Hola, hola cwaniaczku…

- Dawid powiedział, że jestem inteligentna, oczytana i zabawna? A to ciekawe?! Gdzieś tam pewnie dorzucił jeszcze inne, bardziej opisujące moją skromną osobę epitety?!

- Nie przypominam sobie – Dawid wszedł do kuchni i nonszalancko zatarasował mi jedyną drogę ucieczki.

- Jesteś bardzo inteligenta – dodała, wchodząc do miejsca mojej egzekucji Asia. Nowa dziewczyna, z którą przyszło mi od niedawna dzielić pokój. Bezpretensjonalna i bezpośrednia.

- Cóż, po tylu niespodziewanych – mój wzrok przebija na wylot jedno męskie ciało – komplementach pozostaje mi udać się na zasłużony spoczynek, w nadziei, że już nigdy więc nie stanę się obiektem niesmacznych żartów i kpin.

- Serio mówię. Dawid opowiadał, że fajnie się z Tobą rozmawia. A wiesz, zaspokoić Dawida w tej kwestii to nie lada sztuka – nieznajomy uśmiechną się z przekąsem.

- Nie wiem Panowie jak wy się tam zaspokajacie między sobą, i prawdę powiedziawszy nie chcę wiedzieć, ale w to, że Dawid powiedział o mnie Hmmm… to, co ustaliliście, że powiedział nie uwierzę nigdy.

- Skromna i nieśmiała jesteś – wystrzeliła Asia nie wiadomo skąd, jak i gdzie – Śmieją się z Ciebie to fakt, ale można zapalić i pogadać chociaż.

- Mogę zadać pytanie? – odparł nieznajomy.

- Taki przystojniak jak Ty… zawsze – Mina Dawida… bezcenna. Żyła na czole… kojący balsam na me zbolałe członki. Morze łez w błękitnych oczach… radość i euforia. Jestem wredna? Ależ skąd... Jeżeli odczuwam wewnętrzną satysfakcję z cierpienia oto tego wypłosza, to zaraz wredna!?

- Rozmawialiśmy o relacjach damsko-męskich. Tak się zastanawiam… Jakbyś zareagowała na to, gdyby na imprezie klepną Cię w tyłek obcy facet??  - Cóż… pytanie na poziomie Singla… pomyślałam.

- Dostałby w łeb… czy może jest jakaś inna odpowiedź? Nie wyobrażam sobie dziewczyny, dodam… szanującej swój zad, która zareagowała by inaczej.

Swoją drogą przypomniała mi się opowieść Jolki… No i ona mi mówi… rozumiesz… jestem   w NL od tygodnia i miałam już czterech chłopaków… dasz wiarę, jakie mam branie?! I on mnie klepnął w tyłeczek… hi hi hi… i ja się zaśmiałam…oj hi oj hi… Prawie jak chrumkanie świnki… Nie ogarniam świata!

-  Ale my mężczyźni lubimy kobiece tyłeczki… to… – Kolega nie zdążył… Wydawało mi się, ze Asia rzuca mu się do gardła, rozszarpuje na kawałki jego ciało… w szale upaja się smakiem jego bijącego jeszcze serca, popijając je jeszcze ciepłą, cierpką krwią.

- Seksistowskie i szowinistyczne! Tyle w temacie. Jakbyś mnie w tyłek klepnął, to bym wyrwała Ci łapsko z barkiem i rzuciła na pożarcie psom.

Uciekłam myślami, gdzieś bardzo daleko. Między nieznajomym a Asią wywiązała się zajadła i ostra dyskusja, ale nic nie pamiętam… stałam tusz obok, ale jakbym znajdowała się miliony lat świetlnych od nich.